gedragstraining
Paarden communiceren op een andere manier dan wij mensen doen. Paarden leven van nature in een andere omgeving dan wij mensen nu van ze vragen. Paarden zijn vlucht- en prooidieren, terwijl wij mensen jagers zijn. Kortom: wij vragen onze paarden te leven in een wereld die voor hun niet vanzelfsprekend is, die ze niet altijd begrijpen en die hun spanning kan geven.
Het is dus niet onwaarschijnlijk dat er miscommunicatie ontstaat, dat een paard in een situatie terecht komt die hij in de toekomst wil mijden of dat het paard onvoldoende vertrouwen heeft in de mens om zich net zo veilig te voelen als in de kudde. Ook kan het paard een traumatische ervaring meemaken. Maar als bepaald – voor ons – onplezierig gedrag voor het paard een positief gevolg heeft gehad kan het ook reden zijn om dit gedrag te herhalen. Kortom: er is genoeg basis om ongewenst gedrag te laten ontstaan.
Vaak probeert het paard ons al langere tijd met zijn subtiele manier van communiceren te vertellen dat hij iets spannend vindt, dat hij pijn heeft of dat hij een vraag niet begrijpt. Als hij op deze subtielere signalen geen reactie krijgt, kan hij niet anders dan overgaan tot een duidelijkere manier van communiceren: vechten, vluchten of bevriezen. Ook na een traumatische ervaring kan een paard gaan aanvallen, zich losrukken of in zichzelf keren, alles om maar niet meer in zo’n zelfde situatie terecht te komen. En heeft gedrag voor een paard een positief gevolg: dan zal dit gedrag zeker herhaald gaan worden. Voor het paard een natuurlijke reactie, maar wij mensen ervaren dit niet altijd als wenselijk.
gedragsprobleem
Gedrag is pas een probleem als je dit als eigenaar zo ervaart. Veel gedrag wordt wel als onwenselijk gezien, maar niet als zodanig beschouwd omdat de situatie waarin het paard het gedrag laat zien kan worden vermeden. Je gaat niet wandelen met je paard, je sedeert het paard bij de hoefsmid of je rijdt om bij die wei met koeien op je buitenrit.
Vaak wordt gedrag pas als onwenselijk gezien als het gedrag hinderlijk of gevaarlijk wordt in de dagelijkse omgang, zoals een paard dat:
- zich losrukt als je hem naar de wei wilt brengen
- zich niet laat halsteren
- de stal niet in wil
- niet geschoren kan worden
- wegloopt als je op wilt stappen
- aanvalt met longeren
- bang is voor fietsers
investering
Voordat je aan een gedragstraining begint is het belangrijk om je te beseffen dat het veranderen van gedrag een investering vraagt: in geld, maar zeker ook in energie en tijd.
Niet alleen het paard moet nieuw gedrag of een nieuwe routine aanleren, ook jij als eigenaar zal de aanpak moeten veranderen. Als je doet wat je altijd deed, krijg je immers wat je altijd kreeg. En dat wat we altijd kregen, willen we nu juist niet meer.
Als de basis is gelegd, zal het gewenste gedrag doorgetraind moeten worden tot de nieuwe routine het ongewenste gedrag heeft vervangen.
aanpak
Voor een gedragstraining bestaat geen vast stappenplan. Elk probleem is uniek, elk paard is uniek en elke eigenaar is uniek. De training wordt helemaal afgestemd op de situatie.
De focus ligt in de training op belonen van het gedrag dat we willen zien, niet op het bestraffen van gedrag dat we niet willen zien. We sluiten aan bij wat het paard fysiek en mentaal aankan en benaderen het paard vanuit zijn belevingswereld.
Ik train het paard en neem jou als eigenaar mee in de stappen die ik zet. Daarna begeleid ik jou in de nieuwe routine die het paard heeft geleerd, zodat jij hier ook mee kan werken. Het doel is dat je mij na de training voor hetzelfde probleem niet meer nodig hebt en dat je eventuele kleine haperingen zelf kunt oplossen.